प्रातः काल पूजावसर
शार्दूलविक्रीडित
श्रीकृष्णा यदुवंशदीपकवरा विज्ञानलीळाकरा ।
श्रीदत्ता ऋषीवंश अत्रिकुमरा श्रीचक्रपाणिपरा ।
श्रीमद्वारावतीचरा प्रभुपरा, निर्लेप जीवोद्धरा ।
श्रीमच्चक्रधरा कृपागुणवरा, सर्वावतारा नमो ॥१॥
श्रीमच्चक्रधरांघ्री पंकजरता संवित्कलास्वादिता ।
प्रेमामोद सुसार नित्य निरता स्वानंद आल्हादिता ।
चिद्ब्रह्मादि फलौघ पुष्पजनितानंदादि सारोज्झिता ।
सद्धर्मोक्ती सुरझिता मधुकरा श्रीनागदेवा नमो ॥२॥
वसंततिलका
जो वेदतर्क चतुरागम योगशास्त्रा ।
षड्दर्शना गिवसिता न कळे परात्मा ।
तो केवि मी तिलवाल्प विवेक अंशे ।
वर्णीन सर्व विषया कुळकर्मसक्तु ॥३॥
तत्रापि तो सुरनरा स्तवनीय सर्वा ।
जीवस्वभाव गुणसिंधु न वर्णिता पै ।
जीवा मनासि रसना श्रवणा कदापि ।
नाही पवित्रपण हो कथितो म्हणौनि ॥४॥
जो सर्वशक्तीनिधी केवळ सौख्यदाता ।
स्वानंदबोधरत तो भवपाशहंता ।
चिद्ब्रह्म मुख्य विबुधा न कळे समस्ता ।
स्वच्छंदलीळ सकृपा प्रकटे स्वभक्ता ॥५॥
गंगातटी विपुल दक्षिणभाग देशी ।
डोंबाभिधान नगरी वरराजहर्मी ।
स्वेच्छावशे यतिमुनीश्वर वेषधारी ।
श्रीमंत चक्रधर राज्य करी स्वभक्ती ॥६॥
नागांबिका मुनिवरेश्वर वानरादि ।
भक्ती सदातिसगुणी परिवारिला जो ।
क्रीडे कृपागुणवशे गहना पवित्रा ।
प्रेमामृता प्रतिदिनी शुभचित्र लीळा ॥७॥
जे सर्वदा शुभमने स्मरता सुकर्णी ।
आइकता सुवदने कथिता त्रयासि ।
सत्सौख्यदा सकळ तापकुळ प्रहारा ।
जीवा म्हणौनि कfथ का वचना पवित्रा ॥८॥
प्रातः प्रहरसमयी प्रभु उपहुडे ।
जो खाकरी परिकरे सकृते सुनादे ।
सुजगरा करुनि प्रणाम ।
उपानहौ प्रतिपदी मग मेळविती ॥९॥
बीजे करी नरनटे सुपरिश्रयासि ।
नागांबिका तव करी सुकपाट मुक्त ।
नागार्जुना निजहृदी परचक्रपाणि ।
ठेवी पदांघ्री सुखदायक संगमात्रे ॥१०॥
जे णिजे सुरवरी सुख सर्वकाळी ।
चिद्ब्रह्म मुख्य अपरी परि पाविजेना ।
ते भोगिजे सुनमनादिक षट्प्रकारी ।
नागार्जुने मुनिवरे परभाग्यवंते ॥ ११ ॥
जो निष्कळंक मळजाळविमुक्त शुद्ध ।
नृवेषे सुमळमूत्र विसर्जुनिया ।
उष्णोदके विमळ शौच विधानकर्ता ।
वेढी वरांबर विधूत सुराधिराजा ॥१२॥
एरीकडे सुभूवनी प्रभुमंदिरी पै ।
नागांबिका उजळीजे शुभदीपकाते ।
पद्मासनाप्रति रची शयनासनाते ।
भंगौनि पै तव परेश निजासना ये ||१३||
ध्यानस्थ निश्चळ असे तव नागमाता ।
पुसे सुचिंतन सदाऽपण काय कीजे ।
सांगे कृपानिधी गुरु प्रभुताडनाते ।
चिंती सदा सकळ जीव अभीष्टचिंता ॥ १४॥
सूर्योदयी नवल गुर्जरराजलीळा ।
जिव्हा सुदंतमळ जो सिलिका प्रहारी ।
उष्णोदके सुगुळळा करीजे परेशे ।
प्रक्षाळिजे मुख करे मग मार्जिजे पै ॥१५॥
नागांबिका चरण धूनि निजांबरांशे ।
संमार्जिजे सुचरणोदक दान भक्ता ।
जे निर्जरा न पविजे कवणे प्रकारे ।
ते सेविजे अघविनाश सदा सुभक्ती ||१६||
भाळी मनोहर टीळा मिरवे सुहावा ।
कंठी वरांग मुकुटी शुभपुष्प माळा ।
पंचार्तिया परिकरा वरि धूपयुक्ता ।
ओवाळिजे परममंगळ मूर्ती शब्दी ॥१७॥
नागांबिका परमसात्विक भावयुक्ता ।
निरार्जिजे निजकरी परमेश्वराते ।
साष्टांगपूर्वक नमस्करणोपचारी ।
तो दिजे सगुण सुंदर सर्व भक्ती ॥१८॥
कर्पूरमिश्रित विडा मिरवे सुवक्त्री ।
नागार्जुने कथित सामक मंत्रमाळा ।
ज्ञानोत्तमाप्रति सुमंडळीके स्वदास्ये ।
पै सांघिजे प्रतिदिनी तिथीवारसंज्ञा ॥ १९॥
ऐसा सपूजित परिस्थित आसनी जो ।
सर्वांग सुंदर गुणाब्धी सुभक्तवृंदी ।
तो कै मनोहर जगी नयनी पवित्रु ।
देखैन मी प्रतिदिनी मनी हीच चिंता ||२०||
।। इति प्रातः पूजावसर संपूर्ण ॥
