अरण्यवास

अरण्यवास

(छंद चंपक माला)

देवच भावी जो निशि दीनी

अन्य कुवार्ता ऐक न कानी

दोष न पाहे त्या नयनांनी

अंतर शुध्द निर्मळ वाणी ॥ १ ॥

घेत खराटा तो अनुतापू

झाडून दोषा देत विरामू

नीरविकारी होवून रानी

शोधित देवा तो दिनवाणी ॥ २ ॥

बाभुळ कांटी जाउन पाहे

तेथ न देवो आणिक पाहे

तेहि ना तो ये विरहाते

शांतविता ना कोणी तयाते ॥ ३ ॥

उत्तर दीसे मूख करौनी

हस्तक पुढे जोडून दोन्ही

त्या नयनांसी आणून पानी

आठवि देवा दुःखिमनानी ॥ ४ ॥

तो हृदयाचे मंदिर बांधी

आसन चित्ताचे मन गादी

त्यावर मुर्ती श्री चक्रधराची

स्थापन केली ज्ञान रुपाची ॥ ५ ॥

ताबुळ मूखी उंच कपोळे.

लंब सुकर्णे नेत्र विशाळे

कोमल कान्ती तेज झळाळे

भक्त जनाचे वेधति डोळे ॥ ६ ॥

नीतळ भाळी चंदन टीळा

शोभत कंठी ती फुल माळा

नीत्य दिनीच्या भावून लीळा

सुंदर मुर्ती पाहतः डोळा ॥ ७ ॥

|| समाप्तः ||