उपदेशमंजिरिका स्तोत्रं

भज चक्रधरं निजनाथम् । तेन विना त्यज सकलविनोदम् ।

कथमयि तव संसृतिभयहरणम् ।नहि नहि मोचकमन्यत्करणम् ॥१॥

ध्रुवपदं

॥ प्राप्य सुदुर्लभमानवलोकम् ।मनसि विभावय वयसः स्तोकम् ।

क्षणिकतरङ्गसमं यच्चपलम् । जीवनमेतत्कुरु नर सफलम् ॥२॥

आयुर्वर्षशतं तव देहिन् ।गमयसि विफलं गच्छसि मोहम् ।

गतमिह बाल्यं क्रीडासक्त्या । गमयसि यौवनमबलासक्त्या ॥३॥

अथ वृद्धत्वमवाप्तो देहिन् । किमिव करिष्यसि शिथिले देहे ।

जरया जीर्णा गात्रजशक्तिः । श्रुतिदृग्जा क्वच भगवद्भक्तिः ||४||

ते त्यक्ष्यन्त्यथ मृतकशरीरम् । येषु सुरसे स्वैरं स्वैरम् ।

मूढः स्वजनविनोदाभ्यासी ।मोघं विभवैस्तान् पुष्णासि ॥ ५ ॥

यो देवो देवासुरशरणम् । मोहं त्यज कुरु तस्य स्मरणम् ।

तेन विना जीवनमपि मरणम् । नहि तैरन्यैः करणैस्तरणम् ॥६॥

इन्द्रियग्रामे शिथिलेदेहे । कोऽपि न पृच्छति त्वां ते गेहे ।

यावत्तेऽस्ति शरीरे शक्तिः । तावत् कार्या भगवद्भक्तिः ||७||

न पतेद्यावन्नश्वरकायः ।तावत् क्रियतां मोक्षोपायः ।

यावल्लभसे चिन्तितवित्तम् ।तावद् भज भज चक्रधरं तम् ॥८॥

प्रतिदिवसं ते नश्यत्यायुः ।तं भज यावद्देहे वायुः ।

क्षणिकः प्राणाः नश्वरमात्रा । ( क्षणिकप्राणाः )जपनीयास्ते मोक्ष सुमन्त्राः ||९||

तोयतरङ्गसमं ते चित्तम् ।जीवनयौवनरूपं वित्तम् ।

नानायोनिषु जननं मरणम् ।प्राप्य विचिन्तसि किं भवतरणम् ॥१०॥

तीर्थैः क्षेत्रैः व्रतजपदानैः ।नहि ते मोक्षो यत्नैरन्यैः ॥

यदि तव कल्पं काशीवासः ।तदपि न नश्येत्तव भवपाशः ॥। ११॥

प्राणायामैः शमदमनियमैः । मुक्तो न भवसि लौकिकधर्मैः ।

भव वा जटिलः कूर्ची लिंगी । तदपि न मोक्षस्तव नर भावी ॥१२॥

याजनयजनप्रतिग्रहदानैः ।अध्ययनाऽध्यापनसुविधानैः ।

वैदिकतान्त्रिकमन्त्रविधानैः ।नहि ते मुक्तिर्भोगप्रधानैः ॥१३॥

केचित्तपसा मुक्तौ लग्नाः । रमणीवर्णनध्यानैर्भग्नाः ।

ये मनुजा बहुमार्गासक्ताः ।जायन्ते नहि ते भुवि मुक्ताः ||१४||

पुनरपि स्वर्गः पुनरपि नरकः । पुनरपि मनुजः पुनरपि मोक्षः ।

एवं कर्मचतुर्विधमुक्तिः । प्राप्याऽनुसर परं भयमुक्तः ||१५||

पठ मीमांसातर्कपुराणम् ।

वेदांगानि तथागमभाणम् ।

एतत्साध्यमनित्यं तत्वम् ।

नित्यं श्रीगीतां सुपठ त्वम् ॥१६॥

कार्यं कर्म समाचर नित्यम् ।

उपदिष्टं यद् गीतातत्त्वम् ॥

स्मर भज कृष्णमनन्यं नित्यम् ।

नेतः परमिह किञ्चित् कृत्यम् ॥१७॥

इत्थं श्रीशिवकृतोपदेशम् ।

धृत्वा निजहृदि श्रीचक्रेशम् ।

ध्यायेत् सततमनन्यो युक्तः ।

सद्यो मुक्तिमुपैति स भक्तः ।।१८।।

इति श्रीपरधर्मे महामोक्षेकसाधने श्रीनागार्जुनोपदेशे पारमाण्डल्याम्नाये दीक्षित पण्डित श्रीशिवदेवमुनि महानुभाव विरचित् उपदेशमंजरिकास्तोत्रम्